Daniel Cohn-Bendit is een voormalig Frans en later Duits politicus met een grote voorliefde voor de EU
Sinds 2014 op afstand van de EU-politiek, becommentarieert hij ook recente ontwikkelingen met grote betrokkenheid en kennis van zaken.
In dit artikel geeft hij bijv. aan dat Franse politici nog moeten leren om compromissen te sluiten, vraagt hij van EU-landen meer solidariteit om de vluchtelingenkwestie op te lossen en weet hij zeker dat de EU uiteindelijk alle hindernissen overwint en verenigd uit de strijd komt.
Lees verder op de website van SpeakersAcademy »
Thomas Vanheste: Alleen een nieuw Utopia kan Europa redden van de EU
Thomas Vanheste is journalist bij de Correspondent
Vanheste worstelt vanuit zijn functie als correspondent Europa al geruime tijd met de manier waarop de EU zich ontwikkelt. Net als bijv. Guy Verhofstadt beschouwt hij de EU van nu contrair aan ‘de idee Europa’; dus de EU als oorzaak en niet als oplossing van bestaande problemen.
In dit artikel schetst hij een aantal punten waarvoor hij alleen nog een apocalyptische oplossing ziet. In de pragmatische praktijk van Brussel, met meestal oplossingen in blessuretijd, zullen die problemen zich echter op de gebruikelijke manier toch gaan oplossen: druk vanuit Duitsland, geen grote vergezichten, stap voor stap, de meest urgente punten eerst. Daar komt dus geen Utopia aan te pas.
Lees verder op de website van De Correspondent »
P.S. Klik hieronder op het artikel van Jan Werts voor zijn totaal andere analyse van de EU-actualiteit.
Jan Werts: Europa scoort volop ondanks euroscepsis
Jan Werts is Europakenner en sinds 1976 journalist en publicist in Brussel, waar hij onder meer werkte als correspondent van de Haagsche Courant
Werts is als journalist en publicist heel goed ingevoerd in Brussel. Hij publiceert met enige regelmaat over de voortgang van de implementatie van ‘de idee Europa’, dus ook over mee- en tegenvallers.
Hierbij zijn samenvatting van deze maand.
Lees verder op de website van Europa-Nu »
Bert Koenders: Nederland moet aan het stuur van de EU blijven
Bert Koenders is Nederlands minister van Buitenlandse Zaken
Koenders’ stelling in dit artikel is (samengevat): Voor een duurzame samenwerking in de EU heb je juist sterke lidstaten nodig.
Een initieel wat verwarrende invalshoek die ik bij nader inzien graag onderschrijf. We hebben het bij EU-besluitvorming snel over overdracht van autonomie omdat we ten onrechte het beeld hanteren dat een besluit niet in een lidstaat genomen, ‘dus’ verlies van autonomie oplevert.
Koenders wijst er terecht op dat besluiten over samenwerking nooit binnen één lidstaat zouden zijn genomen, omdat ze per definitie over onderwerpen gaan, die uit de samenwerking voortkomen. En besluiten daarover liggen altijd buiten een lidstaat omdat het bij samenwerking altijd om minstens 2 partijen gaat.
Als u denkt: nou, nou, dan zou ik het belang van deze constatering toch nog even heroverwegen, vooral in relatie tot het anti-EU-debat dat, mede op basis van die argumentatie, welig tiert.
Lees verder op de website van De Volkskrant »
Guy Verhofstadt: Let’s be honest: the union does not exist
Guy Verhofstadt is voormalig premier van België en voorzitter van de Alliantie van Liberalen en Democraten (ALDE) in het Europarlement
In dit interview gaat hij (net als in zijn boek De ziekte van Europa) uitgebreid in op zijn belangrijkste bezwaar tegen de huidige EU: Een verenigd Europa is prima, maar niet op de manier waarop het nu gaat. Elke uitkomst van het Brexit-referendum zal een bijdrage zijn aan een beter functionerende EU.
Lees zijn argumenten en stel vast dat hij een maakbaarheidsideaal nastreeft: als we allemaal goed nadenken en voldoende overleggen dan kunnen we tot de veel beter functionerende Verenigde Staten van Europa komen; dan kunnen we net als bijv. Amerika een federale regering vormen met directe verkiezingen en een eigen buitenlands en defensiebeleid, eigen belastingheffing, etc.
De crux is natuurlijk dat dat model ooit wel is overwogen maar ook toen al als te verstrekkend terzijde is gelegd. Er waren veel goede argumenten vóór, maar destijds verdween bij de lidstaten de maakbaarheid van deze samenwerking naar de achtergrond. Er was geen precedent. Men koos voor de stap-voor-stap ontwikkeling, die ik graag samenvat als sociale innovatie. Twee stappen vooruit, een achteruit.
Soms niet fraai, maar uiteindelijk wel functionerend. We boeken resultaten, maar helaas meestal in blessuretijd. Dat ziet er soms zelfs amateuristisch uit, maar doordat er steeds wel een aantal lidstaten op een onderwerp meeremmen is het ook erg tijdrovend om echt knopen door te kunnen hakken. Helaas, maar op hoofdlijnen kan het niet veel beter. Het leidt inmiddels ook tot een EU van ‘meerdere snelheden’; dat is onvermijdelijk gebleken.
Ik heb veel respect voor de kwaliteit van het EU-bestuur. Binnen de ruimte die de EU-landen aan Commissie en Parlement toestaan (let op die volgorde) spelen ze heel wat klaar. Ze gaan voor de langere termijn, en dat is in lidstaten bijna nergens meer mogelijk.
Lees verder op de website van EU Observer »
Frans Timmermans: Laten we een herzuiling voorkomen
Frans Timmermans is eerste vicepresident van de Europese Commissie
Timmermans betoogt o.m. dat al die verschillende opvattingen in de EU-lidstaten over diversiteit, integratie, solidariteit en andere EU-waarden voortkomen uit een gebrekkige debatcultuur om met elkaar verschillende inzichten op een democratische manier op te lossen. Zeker in Nederland. De burger en politicus moeten zich in zijn gedachte dus verder bekwamen in het democratische proces.
Dat lijkt me symptoombestrijding. De meeste Europeanen hebben geen zicht hebben op de uitkomsten van ‘de verdere eenwording’ en de samenleving die dat oplevert. Eenwording is voor velen geen lofzang meer maar een bedreiging geworden. Een punt van grote zorgen. Wat betekent die verdere eenwording en wanneer stopt dat? Hoe ziet dat er dan uit? Sterker nog: hoe willen WIJ dat onze toekomstige samenleving er uit ziet?
Het eindplaatje is dus niet helder en daardoor ontstaat er de facto een EU ‘van verschillende snelheden’ en een blijvende wirwar aan discussiepunten, over vrijwel alle thema’s. Elk EU-land heeft of krijgt wel een reden om het regelmatig oneens te zijn met voorstellen en standpunten. Vrijheid in gebondenheid moet concreter, ook voor het dagelijkse leven.
Dus dat gebrek aan inhoudelijk perspectief en het feit dat daar na Lissabon 2007 vrijwel nooit meer debatten over plaatsvonden zijn de echte oorzaken van de afnemende populariteit van ‘de idee Europa’.
Overigens zijn die problemen vooral ontstaan door de onwil van lidstaten en hun regeringsleiders om over de toekomst van de EU en de positie van elk EU-land binnen die EU nog vergezichten te willen schetsen, mede door de toenemende invloed van anti-EU-partijen. Maar dat is dus kortzichtig en speelt die anti-EU-partijen juist in de kaart. Het wordt daarom dus hoog tijd om het debat over de toekomst van ‘de idee Europa’ te hernemen. Op alle niveaus en met alle Europeanen. Wij beginnen in onze regio daarom a.s. donderdag 9-6 met een burgerdialoog in Eindhoven ». Iedereen is welkom.
Een bijkomend aspect van die benadering is dat we de debatcultuur en democratie aan de bron helpen versterken. Dus daarmee leveren we toch ook een, zij het indirecte, bijdrage aan dit betoog van Timmermans.
Lees verder op de website van De Volkskrant »
Erik-Jan Zürcher: Europa moet vooral kappen met Turkije
Erik-Jan Zürcher is Turkoloog, hoogleraar Turkse talen en culturen aan de Universiteit Leiden
Zürcher is een bekeerling. Jarenlang fel pleitbezorger van Turkse toetreding tot de EU (moet kunnen!) maar inmiddels tot het inzicht gekomen dat we dat kunnen vergeten. Hij wil zelfs bestaande banden met Turkije verbreken, inclusief bijv. het beëindigen van de vluchtelingendeal.
De EU moet namelijk haar eigen grenzen bepalen en verdedigen, juist meer onafhankelijk van de EU-buurlanden.
Uitvoering van dit standpunt zou grote gevolgen hebben voor de Europese samenwerking, bijv.:
- weer wat méér soevereiniteitsoverdracht van de lidstaten naar Brussel;
- een méér gezamenlijke buitenlandpolitiek en
- een gezamenlijk EU-defensiebeleid;
dit alles op deze website al langer samengevat als #sterkereuropa. Om deze gewijzigde aanpak te kunnen gaan uitwerken is unanimiteit nodig van alle 28 EU-landen, dus niet één uitgezonderd. Daarom toch maar beter dooronderhandelen met Turkije/Erdogan?
Lees verder op de website van De Volkskrant »
Dirk-Jan van Baar: In Berlijn is Europa 2.0 allang werkelijkheid
Dirk-Jan van Baar is historicus en publicist
Van Baar geeft in dit stuk een heel positieve toelichting op een al langer bestaand multicultureel en geïntegreerd Midden- en Oost-Europa. Daar zouden wij in West-Europa geen oog voor hebben. De praktijk van het nieuwe Europa dáár kan ons híer als voorbeeld dienen.
Ik denk dat dat voor Berlijn-stad inderdaad kan gelden maar zeker niet voor het geheel van Midden- en Oost-Europa. Als recente voorbeelden de opkomst van extreem-rechts of het rigoureus afwijzen van vluchtelingenopvang in bijv. Polen en Hongarije. Dat duidt in die regio’s bepaald nog niet op het pluriforme en goed geïntegreerde Europa, hoe graag ik het ook zo positief zou willen zien als Van Baar.
Lees verder op de website van De Volkskrant »
Donald Tusk: Alleen een sterke EU kan mensen in nood helpen
Donald Tusk is voorzitter van de Europese Raad
Tusk is een zeer ervaren politicus en overtuigd Europeaan. Hij heeft als regeringsleider Polen op een overtuigende manier de EU binnengeloodsd.
Nu draait hij de zaak helaas om. Hij wil op basis van wat er allemaal misging en -gaat tijdens de vluchtelingencrisis het gebrek aan collectiviteit en samenwerking aangrijpen om te pleiten voor een grote stap vooruit zonder eerst de problemen op te lossen die er al liggen.
Dat is echte machtspolitiek en die past niet bij de kluwen van problemen die eerst nog opgelost moet worden. We weten ternauwernood hoe de spaghetti moet worden ontvlochten en dan is vragen om een sterker Europa niet de eerste oplossing voor de ontstane problemen. Een sterker Europa is misschien de resultante van de noodzakelijke oplossingen en niet het begin ervan.
Lees verder op de website van De Volkskrant »
Pieter Cleppe: EU, luister nou toch eens naar het volk
Pieter Cleppe is hoofd van de Brusselse vestiging van denktank Open Europe
Cleppe grijpt de uitkomst van het Nederlandse Oekraïne-referendum aan om een koerswijziging van de EU te bepleiten. Omdat uitkomsten van eerdere referenda genegeerd zijn, moeten Juncker c.s. nu kiezen voor vrijwillige aanpassing van de overeenkomst, door die bijv. te beperken tot een puur handelsverdrag. Daarmee zou de EU aantonen dat men wel rekening houdt met de voorkeur van de bevolking.
Hij legt verder niet uit waarom 60 % van 32 % van 13 miljoen stemgerechtigde Nederlanders die invloed zouden moeten krijgen ten opzichte van de voorkeur van >500 miljoen andere Europeanen die het blijkbaar wel eens zijn met hun regeringen die vóór ratificatie van de bestaande dus ongewijzigde overeenkomst met de Oekraïne stemden.
Lees verder op de website van De Volkskrant »